Lotsbestemming

Of het gebrek aan vrije wil

Veelal komt in het dagelijks leven en met name in de media de vraag of men al dan niet gelooft in de zogenaamde ‘lotsbestemming’, een gedachte waarbij een noodzakelijk en onveranderlijk verloop van het leven plaatsvindt. Hierbij heeft de mens geen directe invloed op de gang van zaken, het determinisme. Zou deze vraag aan mij voorkomen dan zou ik met “Nee.” antwoorden, maar in werkelijkheid is dit slechts deels waarheid. Ik geloof niet in lotsbestemming zijnde het vooraf bepaalde lot waarbij alwetend het lot zou kunnen worden voorspeld. Wel geloof ik in een eigen theorie van de lotsbestemming, een meer ‘wetenschappelijke’ gedachte waarbij het lot niet vooraf bepaald is maar toch vastligt.
Laat ik een simpel voorbeeld noemen: het gooien van een dobbelsteen. In de natuur bestaat in werkelijkheid géén willekeur, op welke zijde een dobbelsteen zijn worp eindigt hangt volledig af van de omstandigheden: de beweging en vorm van de hand, de luchtdruk, de ondergrond etc.. Zou men al deze factoren weten dan zou men het traject en de eindpositie van de dobbelsteen kunnen voorspellen, dit geldt voor alle natuurlijke verschijnselen, óók het menselijk brein kent geen willekeur. Stel; een mens krijgt de keuze een onwaarschijnlijk dikmakende chocolate taart op te eten of niet. In het menselijk brein vindt dan een afweging plaats tussen de voortreffelijke smaak van de taart en het toekomstbeeld van diens lichaam. Uit deze afweging volgt een keuze, maar heeft de mens wel echt een keus, staat deze keus niet vast? Als men terug in de tijd zou gaan en op exact hetzelfde tijdstip op exact dezelfde manier met exacte dezelfde taart deze keuze aan ditzelfde persoon zou voorleggen, dan zou exact dezelfde afweging plaatsvinden en dus ook exact het zelfde resultaat volgen, iedere keer dat deze keus wordt voorgelegd. Dit is omdat wetenschappelijk gezien het menselijk brein slechts fungeert op chemische reacties en elektrische pulsen, natuurlijke verschijnselen, en zoals eerder genoemd voltrekken deze verschijnselen uitsluitend noodzakelijke wetten, willekeur is uitgesloten. Al hebben wij het gevoel dat wij onze beslissingen zelf in de hand hebben, is dit slechts een illusie, al onze keuzes en gedachtes liggen daadwerkelijk al vast. Al lijken bepaalde gebeurtenissen volkomen willekeurig, de werkelijk ligt altijd een fractie van deze willekeur af.
Heb je vragen, opmerkingen of suggesties? Laat het mij weten bij de reacties (het staat natuurlijk al vast of je dit al dan niet doet).