zaterdag 24 januari 2009

Domme vragen bestaan niet

Op een dag toen ik hongerig door de koelkast aan het zoeken was vond ik een overheerlijke grilworst. Maar toen ik op het punt stond om de worst uit de verpakking te halen in stukken te snijden en vol genot te verorberen schoot me iets te binnen: ‘Is het wel de bedoeling dat ik dit nu eet? Ik bedoel, stel dat m’n moeder het voor een andere keer heeft gekocht..’. Om achter het antwoord op deze vraag te komen vroeg ik geveinsd: ‘Wat doet deze worst hier?’. ‘Liggen’ zei m’n zus, Marijke, alsof ze niet door had dat ik hongerig in de koelkast stond te staren. Ik legde de worst terug in de koelkast en smeerde een broodje hagelslag. Een paar minuten later kwam Marijke de huiskamer binnen met, jawel, een broodje grilworst. ‘Ik zat te denken’ zei ze, ‘waarom stellen mensen altijd vragen met een ander doel? Ik bedoel, is het niet gewoon veel makkelijker om te vragen of je die worst op mag eten?’. Ik dacht even na, herhaalde de vraag in mezelf en kwam tot de conclusie dat ze een verdomd goed punt had.
Nu zijn er een aantal mogelijkheden om deze nutteloze vragen tegen te gaan: altijd het antwoord geven waar er letterlijk naar gevraagd wordt, altijd het antwoord geven wat bedoeld wordt, zelf altijd vragen naar wat je bedoelt of niks doen en verdergaan met je leven. In de voorafgaande situatie deed de eerste mogelijkheid zich voor, ik zal de overige mogelijkheden in de zelfde situatie schetsen.
1. Altijd het antwoord geven wat bedoeld wordt:
Om achter het antwoord op deze vraag te komen vroeg ik geveinsd: ‘Wat doet deze worst hier?’. ‘Je mag die worst best pakken hoor, daar is ie voor’ zei m’n zus, Marijke, omdat ze zag dat ik hongerig in de koelkast stond te staren. Ik pakte de grilworst, sneed hem in plakjes, verdeelde het mooi over een boterham en verliet tevreden de keuken.
2. Zelf altijd vragen naar wat je bedoelt:
Om achter het antwoord op deze vraag te komen vroeg ik: ‘Kan ik deze worst pakken of is ie voor een andere keer bedoeld?’. ‘Je mag die worst best pakken hoor, daar is ie voor’ zei m’n zus, Marijke. Ik pakte de grilworst, sneed hem in plakjes, verdeelde het mooi over een boterham en verliet tevreden de keuken.
3. Niks doen en verdergaan met je leven:
Om achter het antwoord op deze vraag te komen vroeg ik geveinsd: ‘Wat doet deze worst hier?’. ‘Hoezo?’ zei m’n zus, Marijke. ‘Gewoon’ zei ik, en legde de worst terug in de koelkast.
Welnu, welke situatie behaalt het best beoogde resultaat? In situatie 1 en 2 wist ik de worst te bemachtigen dus situatie 3 valt af. In situatie 2 wordt mijn zus gedwongen om de optie uit situatie 1 te handhaven en komen dus beide situaties naar voren, ook weet ik de worst te bemachtigen, dus deze mogelijk schept duidelijk het beste resultaat. Vanaf nu zal ik daarom ook proberen, ter wille van het soepeler verlopen van bepaalde dialogen en van mijn eetlust, vaker vragen naar mijn doel.
Heb je vragen, suggesties of opmerkingen? Laat het mij weten bij de reacties.

1 opmerking:

  1. ik vroeg laatst ook bij de appie waarom die frikadelbroodjes daar lagen.Dus ik het daarna straight to the point proberen, maar nee, ik kreeg er geen.

    BeantwoordenVerwijderen